OTUZ BEŞ YAŞ ŞİİRİ
Yaş otuz beş!Yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak,yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.
Şakaklarına kar mı yağdı ne var!
Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
Ya gözler altındaki mor halkalar?
Neden böyle düşman görünürsünüz;
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?
Zamanla nasıl değişiyor insan!Hangi resmime baksam ben değilim.
Nerde o günler,o şevk;o heyecan?
Bu güler yüzlü adam ben değilim;
Yalandır kaygısız olduğum yalan.
Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız;
Hatırası bile yabancı gelir.
Hayata beraber başladığımız
Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir;
Gittikçe artıyor yalnızlığımız.
Gökyüzünün başka rengi de varmış!
Geç farkettim taşın sert olduğunu.
Su insanı boğar,ateş yakarmış!
Her doğan günün bir dert olduğunu,
İnsan bu yaşa gelince anlarmış.
Ayva sarı nar kırmızı sonbahar!
Her yıl biraz daha benimsediğim.
Ne dönüp duruyor havada kuşlar?
Nerden çıktı bu cenaze?Ölen kim?
Bu kaçıncı bahçe gördüğüm tarumar?
Neylersin ölüm herkesin başında.
Uyudun uyanmadın olacak.
Kimbilir nerde,nasıl,kaç yaşında?
Bir namazlık saltanatın olacak.
Taht misali o musalla taşında.
Yaş otuz beş!Yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak,yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.
Şakaklarına kar mı yağdı ne var!
Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
Ya gözler altındaki mor halkalar?
Neden böyle düşman görünürsünüz;
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?
Zamanla nasıl değişiyor insan!Hangi resmime baksam ben değilim.
Nerde o günler,o şevk;o heyecan?
Bu güler yüzlü adam ben değilim;
Yalandır kaygısız olduğum yalan.
Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız;
Hatırası bile yabancı gelir.
Hayata beraber başladığımız
Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir;
Gittikçe artıyor yalnızlığımız.
Gökyüzünün başka rengi de varmış!
Geç farkettim taşın sert olduğunu.
Su insanı boğar,ateş yakarmış!
Her doğan günün bir dert olduğunu,
İnsan bu yaşa gelince anlarmış.
Ayva sarı nar kırmızı sonbahar!
Her yıl biraz daha benimsediğim.
Ne dönüp duruyor havada kuşlar?
Nerden çıktı bu cenaze?Ölen kim?
Bu kaçıncı bahçe gördüğüm tarumar?
Neylersin ölüm herkesin başında.
Uyudun uyanmadın olacak.
Kimbilir nerde,nasıl,kaç yaşında?
Bir namazlık saltanatın olacak.
Taht misali o musalla taşında.
Cahit Sıtkı TARANCI
ŞİİRİN AÇIKLAMASI
Şair,felsefi temalar,kapalı ve karmaşık mecazlardan kaçarak gündelik hayatı,anlık sevinç ve tasaları,
aşkı ve ölümü ele alır.Ölüm temasını Otuz Beş Yaş Şiir'indeki olduğu gibi bütün şiirlerine yaymıştır.
Dini ve tasavvufi bir yönü olmadığı için ölüm düşüncesiyle barışamaz;ölümü kader olarak kabul etmemiştir.Bu düşünce hep zihnini kurcalar durur.
Şiirlerinin çoğunda kendisini anlatmıştır.Karamsarlığını,korkularını,özlemlerini dile getirdiği bu şiir,onun şiir anlayışını gösteren bir ''bildiri'' niteliğindedir.Şiire adını veren Otuz Beş Yaş'ın ömrün yarısı olma düşüncesi,ünlü İtalyan şairi Dante'ye bir göndermedir.Dante bir şiiri yüzünden otuz beş yaşında
sürgüne gönderilir.Sürgündeki yıllarının en önemli ürünü olan ''İlahi Komedya''ya şöyle başlar:''Hayat yolunun ortasında kendimi karanlık bir ormanda buldum.''Şair,Dante'den aldığı ilhamla 35 yaşı ömrün yarısı sayar.
Şairi 35 yaşına girmek endişelenmiştir.Kırışık ve çizgili yüzünün kendi yüzü olduğuna inanamaktadır.Aynaların ona düşman olduğunu sanmakta ve her baktığı resmini kendini benzetememektedir.35 yaş kompleksine kapılmış olan şair,güler yüzlü olmayacağını,asık suratlı bir ihtiyar olacağını vurguluyor.
35 yaşından sonra doğan günün bile ona sorunlar getireceğini hergünün ayrı dertler çıkaracağını ma ediyor.Yani şair 35 yaşından sonra sağlık sorunlarının azar azar başlayacağını anlatıyor.Sorunlar artarak onu ölüme götüreceğinden korkuyor.Ölümün herkesin ''derdi'' olduğunu,nasıl,nerede,kaç yaşında geleceğini bilinemeyeceğini şiirinde çok iyi vurgulayan şair;tabut konulan musalla taşında bir namazlık saltanatımızın olacağını söylüyor.Şiirde musalla taşı tahta çok iyi benzetilmiştir.
Şair,felsefi temalar,kapalı ve karmaşık mecazlardan kaçarak gündelik hayatı,anlık sevinç ve tasaları,
aşkı ve ölümü ele alır.Ölüm temasını Otuz Beş Yaş Şiir'indeki olduğu gibi bütün şiirlerine yaymıştır.
Dini ve tasavvufi bir yönü olmadığı için ölüm düşüncesiyle barışamaz;ölümü kader olarak kabul etmemiştir.Bu düşünce hep zihnini kurcalar durur.
Şiirlerinin çoğunda kendisini anlatmıştır.Karamsarlığını,korkularını,özlemlerini dile getirdiği bu şiir,onun şiir anlayışını gösteren bir ''bildiri'' niteliğindedir.Şiire adını veren Otuz Beş Yaş'ın ömrün yarısı olma düşüncesi,ünlü İtalyan şairi Dante'ye bir göndermedir.Dante bir şiiri yüzünden otuz beş yaşında
sürgüne gönderilir.Sürgündeki yıllarının en önemli ürünü olan ''İlahi Komedya''ya şöyle başlar:''Hayat yolunun ortasında kendimi karanlık bir ormanda buldum.''Şair,Dante'den aldığı ilhamla 35 yaşı ömrün yarısı sayar.
Şairi 35 yaşına girmek endişelenmiştir.Kırışık ve çizgili yüzünün kendi yüzü olduğuna inanamaktadır.Aynaların ona düşman olduğunu sanmakta ve her baktığı resmini kendini benzetememektedir.35 yaş kompleksine kapılmış olan şair,güler yüzlü olmayacağını,asık suratlı bir ihtiyar olacağını vurguluyor.
35 yaşından sonra doğan günün bile ona sorunlar getireceğini hergünün ayrı dertler çıkaracağını ma ediyor.Yani şair 35 yaşından sonra sağlık sorunlarının azar azar başlayacağını anlatıyor.Sorunlar artarak onu ölüme götüreceğinden korkuyor.Ölümün herkesin ''derdi'' olduğunu,nasıl,nerede,kaç yaşında geleceğini bilinemeyeceğini şiirinde çok iyi vurgulayan şair;tabut konulan musalla taşında bir namazlık saltanatımızın olacağını söylüyor.Şiirde musalla taşı tahta çok iyi benzetilmiştir.
0 yorum :
Lütfen Yorumunuzun anlaşılır ve imla kurallarına uygun olmasına dikkat ediniz.