FOUCAULT SARKACIndan bir alıntı

Sarkaç'ı o zaman gördüm!

Küre, koro yerinin tonozuna tutturulmuş uzun bir
telin ucunda devingen, eşzamanlı bir görkemle geniş 
salınımlar çiziyordu.

Dönümü, telin uzunluğunun karekökü ile yeryüzü 
zihinleri için usdışı da olsa, tanrısal usla, tüm 
olası dairelerin çemberleriyle çaplarını zorunlu 
olarak birbirine bağlayan "pi" sayısı arasındaki 
ilişkinin belirlediğini biliyordum-bu dingin 
soluğun büyüsü içinde kim olsa sezinlerdi bunu-
böylece, kürenin bir kutuptan ötekine salınma 
süresi, zamandan bağımsız ölçüler arasında gizemli 
bir elbirliğinin sonucudur; 
asılma noktasının birliği, soyut bir boyutun ikiliği, 
"pi" sayısının üçlü niteliği, kökün gizli dörtgeni, 
dairenin kusursuzluğu arasında.

Asılma noktasının düşeyi üzerinde, tabanda,çekimi 
kürenin içinde gizli bir silindire ileten manyetik 
bir düzenin, devinimin sürekliliğini sağladığını 
biliyordum; 
maddenin direncine karşı koyan, ama Sarkaç Yasasına 
ters düşmeyen, tersine, bu yasanın kendisini ortaya 
koymasına izin veren bir düzen; 
çünkü, böşlukta, genleşmeyen, ağırlıktan yoksun bir 
telin ucuna asılı, havanın direnciyle karşılaşmayacak, 
asılma noktasıyla da sürtüşmeyecek, ağırlığı olan 
herhangi bir maddi nokta sonsuza dek düzenli olarak 
salınırdı.

UMBERTO ECO-FOUCAULT SARKACI