Filmlere dahi konu olan And Dağları uçak kazası, havacılık tarihinde hiç bir zaman unutulmadı. 13 Ekim 1972'de 45 kişiyi taşıyan uçak And Dağları’na çarpıp düşmüş, hayatta kalan 16 kişi ancak 23 Aralık 1972 günü kazanın üzerinden iki aydan uzun bir süre geçtikten sonra kurtarılabilmiştir.
Kazadan sağ olarak kurtulan Nando Parrado'nun yaptığı açıklamalar ise tüm dünyayı şoka soktu.
Parado'nun anlattıkları göre günler geçtikçe kazazedeler kendilerini zor bir karar aşamasında bulurlar: Ya ölen arkadaşlarını yiyecek ya da açlıktan ölerek onlara katılacaklardır.
Şimdi bu tüyler ürperten yaşam savaşının öyküsü ilk kez birinci ağızdan, arkadaşlarını kurtarmak için And Dağları'nı geçmek zorunda kalan Nando Parrado'nun kaleminden yayımlandı.
Rugby oyuncularının yaşam mücadelesini anlatan 'Alive' isimli kitap 1975 yılında çıktığında uzun süre bestseller listelerinde kalmış, hikaye filme çekilerek Türkiye'de de 'Yaşamak İçin' adıyla gösterilmişti.
O zamanlar 23 yaşında olan Nando Parrado, 27 kişinin sağ kurtulduğu kazada annesini ve kız kardeşini de kaybetmiş. Kitapta anlatıldığına göre, And Dağları'nda, 4500 metre yükseklikte ve eksi 30 derecede soğuk ve açlıkla savaşırken yine de kurtarılma umutlarını kaybetmemeye çalışmışlar. Ama kazanın onuncu gününde transistörlü radyodan duydukları bir anonsla bu umutları büsbütün sönmüş:
'Arama çalışmalarına son verildi.'
Tam iki ay boyunca enkaz bölgesinde hayatta kalmaya çalışan oyunculardan birçoğu daha aldıkları yaralar, açlık, zayıflık gibi nedenlerden sağ çıkmayı başaramamış. Bunun üzerine Nando Parrado, arkadaşı Roberto ve Tintin yardım çağırmak için yola koyulmaya karar vermişler.
Uçak enkazından kalan parçalarla vücutlarını koruyacak aparatlar yapmış, yolda acıktıklarında yemek için 'arkadaşlarından' kalan parçalardan ceplerine, çoraplarının içine doldurmuşlar.
Parrado, 'Bizi kurtaracak birilerine ulaşmak için tek şansımızın And Dağları'nı aşarak Şili'ye geçmek olduğunu biliyorduk' diyor ve devam ediyor: 'Bunun neredeyse imkansız olduğunu da. Enkazın yanında geçirdiğimiz iki ayın sonunda açlıktan, soğuktan iyice zayıf düşen bedenlerimizin bu yolculuğa dayanacağını sanmıyorduk.'
Ve Parrado yola çıkarken geri kalan arkadaşlarından Carlitos'a, 'Eğer yiyeceğin biterse annemi ye ya da kız kardeşimi' demeyi ihmal etmiyor
Parrado'nun liderliğinde 11 gün süren yolculuğun sonunda And Dağları'nı geçmeyi başarıyorlar ve mucizevi bir şekilde karşılarına bir çoban çıkıyor. 22 Aralık 1972'de, 72 gün boyunca medeniyetten uzakta, bir dağın tepesinde aç, susuz mahsur kalan oyunculardan sadece 16'sı And Dağları'nda ölümü alt etmeyi başarıyor.
Parrado kendisine en çok sorulan sorunun, 'Bunu nasıl yaptınız, arkadaşlarınızı nasıl yediniz' olduğunu söylüyor ve bu soruya şöyle yanıt veriyor:
'Ölüm karşısında imkansız olduğunu sandığınız şeyleri de yaparsınız.'
'Burada açlıktan öleceğiz' dedim. 'Bizi bulamayacaklar.' 'Bilemeyiz ki' dedi Carlitos. 'Biliyorum ve sen de biliyorsun' diye cevap verdim. 'Nando, çok zayıfladın. Burada hiç yiyecek de yok.' 'Var' dedim. 'Ne demek istediğimi biliyorsun.' 'Kahretsin Nando' diye fısıldadı Carlitos. "Dağ başında bu şekilde 72 gün geçti.
İyice umutsuzluğa kapılınca, bir çorabın içine etleri doldurarak, takım arkadaşım Roberto Canessa ile yardım bulmak için yola koyulduk. 10 günde 112 kilometre gidip kurtulduk."
0 yorum :
Lütfen Yorumunuzun anlaşılır ve imla kurallarına uygun olmasına dikkat ediniz.